Willen of nodig hebben?

Wat we ‘willen’ is meestal niet wat we ‘nodig’ hebben.
 
Willen is een vorm van streven, een proces dat gestuurd wordt vanuit de geest. Het forceert als het ware de natuurlijke gang van zaken. 
Hoe graag we ook iets willen, het is dikwijls niet wat we nodig hebben. Maar waarom willen we het dan?
‘Omwille van het diepe verlangen naar liefde en een volledigheid van het leven dat we nu leiden’.
 
Het ligt in de aard van de mens om zich te willen verbeteren, maar niet om er enkel jezelf mee te verrijken zonder meer. Al dat gejaag naar succes, macht, faam en seksuele bevrediging veroorzaken onbalansheden. En dat maakt ons niet gelukkig. In tegendeel, het houdt ons af van ons doel, nl. ‘gelukkig leven’.  
Achter alles wat je doet, schuilt de noodzaak om liefde te ervaren, geliefd te worden en te kunnen liefhebben. Dat is de beweegreden achter alles wat we doen.
 
De volledigheid van jouw leven, is liefde.
 
Dus jezelf verbeteren om die hoogste trilling van liefde te dragen, dat is waar het om gaat.
Al de rest is ‘eigenbelang’ en zorgt ervoor dat we dingen ‘willen’ en er de dito levenslessen gratis bij krijgen. 
Wat jij nodig hebt, heeft de ander ook nodig.

We hebben zeker de positieve, inspirerende expressies nodig van de mensen, ‘licht(e) energie’ dus. Maar bovenal is er een essentiële en persoonlijke krachtontwikkeling nodig, nl. klank. Deze klankresonanties kunnen bruggen vormen voor de artistieke expressies (succesvol van aard), op voorwaarde dat je de kracht- en klankbron vanuit een diep ontwaken en besef blijft voeden. En dan is de cirkel rond… je voedt jezelf niet vanuit ego maar vanuit dienstbaarheid. En wat je doorgeeft aan anderen via jouw (artistieke) expressies, vormt een eenheid met de volledigheid van ’t leven, nl. de liefde. Klank brengt dus verheldering. Expressie en actie is dus wat er uit jou komt (met zwaarte of lichtheid), essentie is wat er in jou zit (klank).
 
We reflecteren liever dan stil te staan bij de essentie, nl. jouw ‘weerklank’.  
 
Stilstaan, tijd nemen, luisteren, leren zien, rusten, liefdevol waarnemen, … daar is dikwijls geen tijd voor. ‘We zijn te druk bezig’ (met geld verdienen) en reflecteren liever. Dus we trachten onze meest creatieve kant te laten gelden (dikwijls met de beste bedoelingen) en zijn bereid om bij te schaven waar nodig. Op voorwaarde dat we uiteraard niets moeten inleveren wat we hebben opgebouwd.
Maar de essentie, wat we dus nodig hebben, blijft dezelfde; we hebben nl. nog steeds die volledigheid nodig. Met andere woorden, de liefde.
 
En die vind je door jouw weerklank te ontwikkelen via specifieke ademhalingstechnieken, zangtechnieken, het bekrachtigen van spieren, het leren isoleren van spieren en meer.  

Beseffen wat we nodig hebben, stelt ons in verbinding met ons hart. Hier ontwikkelen we levenskwaliteiten en ligt de focus op het bekrachtigen van jezelf en de mensen in jouw directe omgeving, d.m.v. afgestemde weerklanken.  
 
Het is niet omdat je een job zo graag wil, dat die goed is voor jou. Het is niet omdat je een omzetcijfer wil vergroten, dat het goed is voor jou. Leer eerst de weerklank te ontwikkelen, die goed is voor jezelf en de ander.
 
Door expressie te geven aan wat je nodig hebt, zal jouw pure ‘wil’ versterken en gaat de leegte in jouw leven afnemen.
 
Tijdens mijn herbronningsreis door de US, ontmoet(te) ik enkele succesvolle mensen. Heel druk in de weer met hun projecten en nieuwe uitdagingen. En hoe ze dat succes uitdragen, creatief invullen, enzovoort, heb ik dagelijks in beeld gebracht. Subtiel. Ik stond daar echt van versteld. Onvoorstelbaar hoe succesvol iemand kan zijn. Maar achter dat succes zag ik de donkere wolken hangen. En dat is de pijn, die iemand bereid is te dragen om succes te bereiken, in de hoop ooit die onvoorwaardelijke liefde te kunnen voelen. Zo bleek althans, na het doorbrengen van verschillende avonden met deze mensen. Weliswaar, voor de meesten gaat de volgende dag het leven gewoon verder zoals voorheen. Angsten, overtuigingen en meer zijn de donkere krachten, die hen tegen houden om de stap te zetten naar het verlichten van hun pijnen.
 
Dus dat mensen drugs nemen, dat mensen jarenlange juridische processen in stand houden in de hoop op een dag te winnen, dat mensen partners en kinderen achter laten met de gedachte zich te verbeteren, dat mensen zich te pletter werken, dat mensen zichzelf willen ontdekken, dat mensen met seksverslaving rondlopen, dat mensen foute keuzes maken of financiële uitdagingen hebben en dat mensen bang zijn om de maatschappij te laten zien wie ze echt zijn … dat is toch volkomen begrijpelijk. Het gaat altijd over een gebrek aan liefde, door een gebrek aan besef over wat ze nodig hebben in de eerste plaats. De focus op wat we willen is te sterk in vergelijking met wat ‘van doen’ is.
 
Al ons ‘willen en streven’, is een tijdelijke en artificiële vrijheid, waarmee we ons troosten, terwijl we het leed verborgen houden voor de buitenwereld.    
 
En geloof me, mensen lijden echt. Ik weet waarover ik spreek. We zoeken ademruimte en zijn toch, raar genoeg, echt bereid om een heel leven te lijden en toch maar niet te willen luisteren naar de essentie. We kiezen voor de survival, want dat is wat ons leven echt is.  
 
Mensen, het is belangrijk om de essentie van wat we willen en wat we nodig hebben te begrijpen en in evenwicht te brengen tov elkaar.
 
Wat ik wil, zo ervaar ik het, maakt me niet altijd gelukkig. Tenminste, als ik niet eerst mijn aandacht vestig op wat ik nodig heb.
Het is net zoals mijn eerdere gedachten over ‘succes willen bereiken’. Daarmee polariseer je in feite doel en middel. Je creëert een afstand tussen essentie en expressie, tussen onze effectieve krachten en de liefde.

Je hoogste potentieel nastreven of het laagste inzicht over wie je bent verwelkomen? Wat is belangrijker? Beiden zijn even belangrijk. 

Het gaat ook hier over die balans, het naar elkaar brengen van beide aspecten. Je dient eerst te begrijpen wat het minimale is dat je van jezelf kan aanvaarden en daarna kan je een leven uitbouwen en die laagste realiteit van jezelf optrekken naar dat hoogste potentieel. Maar zorg asjeblieft dat je geen waas creëert voor jezelf en de essentie uit het oog verliest. Al die pijnen, dat lijden en dat streven, … nergens voor nodig. Het kan ook anders.
 
En hoe je dat doet, dat is nu net wat ik wil delen via mijn werk en programma. Mensen helpen om hun eigen consultant te worden, innerlijke rust te vinden en echt succesvol te worden, zonder al dat leed. Door oog in oog willen staan met het ongekende en het onverwachte dat in jezelf leeft.
 
Wil je zo’n programma volgen en jezelf terug verbinden met jouw essentie?